Pierwszy utwór rozpoczyna się swego rodzaju apostrofą do całej tradycji żałobnej. Kochanowski przywołuje Heraklita z Efezu (greckiego filozofa - wyjątkowego pesymistę, który w swych rozprawach rozwodzi się nad marnością istnienia ludzkiego) i Simonidesa z Keos (twórcę antycznych trenów). 9. Fraszka- krótki utwór liryczny, zazwyczaj rymowany lub wierszowany o różnorodnej tematyce, często humorystycznej lub ironicznej (satyrycznej). Posiada puentę. Fraszka wywodzi się ze starożytności, swoimi korzeniami sięga do epigramatu, którego twórcą był Symonides z Keos. elegia. (gr. elegeía < élegos – pieśń żałobna) – utwór o poważnej, refleksyjnej treści, wywodzący się z liryki żałobnej, często dotyczący problemów egzystencjalnych, związanych ze śmiercią i przemijaniem. Najczęściej elegie były pisane w formie liryki bezpośredniej, utrzymanej w tonie smutnego rozpamiętywania ELEGIA, lit. utwór liryczny o treści poważnej i refleksyjnym nastroju, utrzymany w tonie skargi; w poezji antycznej ujęty w formę dystychu elegijnego, odznaczał… rolo1258 rolo1258 liryka - rodzaj literacki, którego utwory cechują się kreacyjną subiektywnością i ekspresją emocjonalna. Utwór pisany wierszem, w którym wystepuje zwykle tzw. podmiot liryczny. dramat - rodzaj literacki , w jego utworach akcja przedstawiona jest w dialogach i monologach i jest przeznaczony do wystawienia na scenie Utwór liryczny o smutnym nastroju Utwór liryczny o tematyce miłosnej Utwór liryczny o tematyce żałobnej, pożegnalnej Utwór liryczny o tematyce żałobnej Utwór liryczny o treści błagalnej, literacki Utwór liryczny o wyraźnej puencie Utwór liryczny utrzymany w nastroju smutku, cierpienia i rezygnacji Utwór liryczny utrzymany w To utwór o tematyce żałobnej. Bohaterami trenów mogły być tylko osoby dostojne, natomiast Kochanowski świadomie złamał tę zasadę, czyniąc bohaterem trenu swą córeczkę Urszulkę. Zatem dziecko zyskuje tu pozycję podobną tej, którą w starożytnym trenie zajmowali dostojnicy, władcy będący bohaterami tego utworu. UDjlwXE. Spis treści Cierpienie: 1 Dusza: 1 Kochanek: 1 Kochanek romantyczny: 1 Morze: 1 Sługa: 1 Życie jako wędrówka: 1 Do D. D. Elegia[1] 1 Na dzień cały? Nie — takiej nie życzę katuszy. Gdyby godzinę tylko… szczęśliwe stworzenie, Poznałabyś natenczas, co to jest cierpienie! 5Myśli me na torturach, w uczuciach mych burza: To mi gniew serce miota i czoło zachmurza, To mię smutek w ponure zadumanie wtrąca, To nagle oczy zaćmi żalu łza gorąca. Ty albo od mych gniewów uciekasz ze wstrętem, 10Albo lękasz się nudy z żałośnym natrętem. Ty mię nie znasz, namiętność zaćmiła me lice: Ale spojrzyj w głąb duszy! Tam znajdziesz skarbnice Czułości, poświęcenia, łagodnej dobroci I wyobraźni, która ziemską dolę złoci. 15Dziś ich nie możesz dojrzeć. — Wszak i na dnie fali, Kiedy ją wicher zmięsza[2], kiedy piorun pali: Czyż widać kraśne[3] konchy[4], perłowe jagody? Nim mię osądzisz, czekaj słońca i pogody! O, gdybym zyskał pewność, że jestem kochany, 20Gdybym z serca na chwilę wygnał bojaźń zmiany, Którą mię straszy nieraz doświadczana zdrada! O, niech będę szczęśliwym, będziesz ze mnie rada! Żyłbym twoje wypełniać, zgadywać rozkazy; 25A jeżeliby czasem duma rozdąsana Kazała poddanemu udać humor pana: Śmiej się luba! Choć duma przyznać się zabrania, Sługą będę; cóż miałbym do rozkazywania? Abyś raczyła chwilą dłużej[5] ze mną bawić, 30Podług mej woli suknię i włosy poprawić; Abyś drobnych zatrudnień odbiegła domowych Słuchać starych oświadczeń i piosenek nowych: Wszystko byś niewielkimi dokazała trudy, Godziną cierpliwości, półgodziną nudy, 35Albo chwilką udania. Kiedy będę mniemać, Że słuchasz rymów moich, ty mogłabyś drzemać; Choć oczy twoje będą co innego znaczyć[6], Ja chcę w nich dobro czytać, na lepsze tłumaczyć. W twe ręce powierzywszy moją przyszłą dolę, 40Na twym złożyłbym łonie mój rozum i wolę. Pamiątki nawet serce głęboko zagrzebie, Aby nigdy nic nie czuć oddzielnie od ciebie. Wtenczas by dziki zapęd, co mną dotąd miota, Wypadł z duszy, jak z łodzi miotanej niecnota[7], 45Który burze sprowadza i bałwany pieni. Chociażby los groźnymi falami powiewał, Jak syrena bym nad nie wzbijał się i śpiewał. Definicja Elegia Co oznacza ELEGIA: 1. w nowożytnej poetyce utwór liryczny bez określonej miary wierszowej zazwyczaj o tematyce żałobnej, refleksyjnym, smutnym nastroju, utrzymywany w tonie skargi; 2. pieśń albo krótka kompozycja instrumentalna o charakterze smutnym, żałobnym Czym jest Elegia znaczenie w Słownik wyrazy E . Co znaczy Edytor: Słownik 1. wydawca dzieł drukiem; 2. pracownik naukowy przygotowujący czyjeś dzieło do druku elegia. Co znaczy Ekonomizer: Słownik gaźniku umożliwiające oszczędność zużycia paliwa przy częściowym obciążeniu silnika, wzbogacające mieszankę paliwowo powietrzną przy pełnym otwarciu przepustnicy gaźnika; 2. podgrzewacz wody albo elegia. Co znaczy Eksperyment: Słownik przeprowadzona po raz pierwszy, realizacja nowatorskiego pomysłu; 2. celowe wywołanie jakiegoś zjawiska w sztucznych, zazwyczaj laboratoryjnych warunkach w celu zbadania i wyjaśnienia jego przebiegu elegia. Co znaczy Emanacja: Słownik 1. promieniowanie, wydzielanie się; 2. nazwa historyczna promieniotwórczego gazu szlachetnego o liczbie atomowej 86 elegia. Co znaczy Eon: Słownik 1. wg gnostyków istota pośrednicząca między stwórcą a stworzeniem, emanacja bóstwa; 2. wiek, era elegia. Dodano: 14 luty 2019 Autor: Trener-Fitness

utwór liryczny o tematyce żałobnej